عاقبت تک روی
شرمنده ام از حضور و شرمنده تر از این که نمی توانم برگردم
و دستان شما را می طلبم برای یاری
همانطور که روزهایی بود که دستانم را می گرفتید.
« من این سوی پنجره و آن سو رقص درخت، آهنگ باد،
پرواز پرندگان ... »
« نمی دانم مقصر منم یا همسایه روبرو، که کوچه متولّد
شد
»
توضیح: این عکس از یک سایت یا وبلاگ در اینترنت گرفته شده است.
